Theo Rietveld, programmamaker uit Middelburg, legde in de Terhole Tapes meningen van bezoekers en bewoners van de regio vast: (klik op de links onder de teksten)
1. “Wat moet ik antwoorden op de vraag een aantal interviews te maken in een dorpje in Oost-Zeeuws-Vlaanderen met een architecte en een tekenares?
Ik hoef niet lang na te denken: het is voor mij een kans om terug te keren naar het land waar ik in de jaren ’70 van de vorige eeuw m’n jeugd heb doorgebracht.”
“Het project KROT of KANS biedt mij de kans om Zeeuws-Vlaanderen met heel andere ogen te bekijken. Wat wil ik nog meer?”
Een aantal jaren geleden maakte ik met Marjan van den Bos de radio-documentaire “Het Verhalende Huis” over het Wooldhuis aan de Vlissingse Boulevard. Haar
doorzettingsvermogen om deze voormalige burgemeesterswoning uit de jaren ’30 van de vorige eeuw te behouden voor de sloop èn haar gedrevenheid om iets te bereiken, maakt mij enthousiast om mee te werken aan het project KROT of KANS.
Het Centrum voor Beeldende Kunst in Middelburg nodigt architecten, kunstenaars, vormgevers, schrijvers en andere deskundigen uit om een jaar lang in drie verschillende dorpen tijdelijk in een rijtjeshuis te gaan wonen. Doel is om naar oplossingen te zoeken en voorbeelden te geven hoe het probleem van verkrotting kan worden tegengegaan en welke kansen het landschap biedt aan toekomstige ondernemers en bewoners.
Op een hete vrijdagmiddag rijdt ik via Middelburg door de Westerscheldetunnel naar het kruispuntdorp Terhole vlakbij Hulst.
Op een dijkje tussen Terhole en Hulst ontmoet ik Marjan van den Bos en haar studievriendin Karen Kammer.
Op een plaid in de berm, praat ik met Marjan over het project Krot of Kans; over de vergankelijkheid en de charme van het landschap. Al gauw zitten we voorovergebogen over de historische- en topografische atlas van de Hedwigepolder……
Het project moet niet Krot of Kans heten maar Krot EN Kans. Het zijn krotten en kansen in een wisselend landschap. Als je het goed aanpakt en op de juiste manier communiceert dan biedt Zeeuws Vlaanderen veel mogelijkheden voor ondernemende mensen en creatievelingen.
Of , zoals Marjan tot slot zegt: Grijp je kans en koopt een krot.”
2. Klein Hoefken
Een 18e eeuwse Zeeuws Vlaamse boerenschuur is het doel van onze reis naar Kuitaart. Op één van hun ontdekkingstochten treffen Marjan en Karen deze lage houten zwarte schuur aan in de buurt van Kuitaart.
Samen met Johan en de eigenaresse van Het Klein Hoefken, Marian Verbrugge, krijgen we een rondleiding en vertelt zij over de mislukte poging om de schuur met europese subsidie gerenoveerd te krijgen.
Vergankelijkheid in Oost-Zeeuws Vlaanderen.
De harde wind is er de oorzaak van dat de geluidsopnames niet altijd goed te horen zijn.
Als eerste vraag ik haar hoeveel jaar geleden het is begonnen dat ze samen met haar man deze boerderij met schuur van haar schoonouders heeft overgenomen…..
We lopen vanaf de dijk naar de oprijlaan van het boerenbedrijf en bij de boerenschuur vertelt Marian verder over de geschiedenis van dit eeuwenoude bouwwerk.
In de open hof blijven we ons vergapen aan de prachtige details. Maar ook het verval geeft weinig hoop op een kansrijke renovatie. Marian vertelt verder de piezel, een opslagplaats voor graan…
Marian vertelt over het bezoek van het bestuur van de Stichting Historisch boerderijenonderzoek en architect Johan de Koning praat eerder over een reconstructie dan een renovatie.
Aan het einde van de rondleiding praten we nog na over de oorzaken van het verval en zoeken naar oplossingen…
Onder het genot van een glas verse appelsap proberen we samen Galgeveld en de schuur tot één conclusie samen te vatten.
