Zoals een makker vanmiddag terecht opmerkte kun je zelf eigenlijk nooit aan de overkant zijn. Het woordenboek bevestigt dat:

↪De kant tegenover-dien waar de spreker of de zoo pas genoemde personen (of zaken) zich bevinden, overzijde.
↪— Vooral ook gewoon in toepassing op de overzijde van een water. Verg. ook de brune, Embl. 127 [1624]: ”Zoo Charon … u weder-brochte, Van d’over-waterkant.”

Ik heb besloten dit te negeren. Als je als Walchenaar zegt dat je naar de overkant gaat bedoel je dat je vertrekt naar Zeeuws-Vlaanderen. Als je daar eenmaal bent is het nog steeds de overkant. Je ziet het immers als een plaatsaanduiding. Vanaf vandaag wonen we dus gewoon een weekje aan/op de Overkant, in Terhole.

Geboren in Vlissingen, getogen in Middelburg kan ik niet beweren dat ik mijn eigen mooie provincie goed ken, zeker Zeeuws-Vlaanderen niet. Als kind kwam ik weliswaar regelmatig in plaatsjes als Breskens, Schoondijke en Sluiskil, omdat daar een paar lieve tantes woonden en toegegeven: met de omgeving van Retranchement ben ik ook een beetje bekend, omdat mijn ouders daar rond 1980 een stacaravan hadden staan. Veel verder dan dat kom ik echter niet. De Overkant is even dichtbij als ver weg, eigenlijk. Terhole moest ik zelfs even opzoeken, toen CBK Zeeland mij uitnodigde voor Krot of Kans. Beschamend maar waar.

Na de eerste kennismaking van vandaag weet ik al een hoop meer. Vanuit Middelburg ben je binnen drie kwartier op de plaats van bestemming. Terhole wordt niet goed aangegeven op de borden maar kan eigenlijk niet missen als je Hulst aanhoudt. Een adres vinden in het plaatsje is ook niet zo lastig. Huis nummer drie was snel gevonden. De omvang van het dorp maakte me, als niet-sporter, ook direct enthousiast voor een verkenningswandeling. Ik betrapte mezelf er nog wel op dat ik eerst even checkte hoe het gesteld was met de mobiele dekking in het dorp…en of de WiFi in huis wel werkte. Dat vind ik tegenwoordig blijkbaar belangrijker dan de vraag of er wel een toilet aanwezig is, of een acceptabele slaapkamer.

De wandeling riep gemengde gevoelens op. Terhole is mooi en lelijk. Je ziet er inderdaad krotten…en kansen. Van de enige winkel in het dorp, een slagerij, vraag je je af of die ooit nog open zal gaan. Je besluit van wel, omdat het pand er nog zo nieuw uit ziet. Voor de garage daarnaast vrees je echter het ergste. Die ziet er te desolaat uit. Dat contrast tussen oud en nieuw zie je overal. Er staan een paar schitterende woningen in het dorp, maar ook een paar bouwvallen. Tijdens de wandeling telden we meer dan 10 panden die te koop worden aangeboden. Dat riep uiteraard meteen de vraag op of wij het zouden zien zitten om  hier, aan de overkant, een huis te kopen, als we andere factoren dan het dorp zelf buiten beschouwing laten. Op dit moment denken we van niet. Dat er geen voorzieningen zijn is niet zo erg; twee kilometer verderop tref je een supermarktplein aan waar Middelburg een puntje aan kan zuigen. Gratis parkeren! Alle grote namen present! Het wemelt er van de boodschappentoeristen! Maar dat neemt de eerste indruk niet weg, de indruk dat het lastig aarden zal zijn in een dorp van deze omvang.

Maar het is een eerste indruk. We zagen ook al veel moois. Na 50 meter lopen al uitzichten die we vanuit Middelburg Centrum pas na een kilometer of drie in beeld krijgen. Brievenbussen onder ramen, in plaats van in deuren. Paardenbloemenvelden. Scholieren die zich luid kwebbelend een ongetwijfeld nog lange weg naar huis fietsen. Mensen die je gewoon groeten, gewoon omdat het kan. Het programma van de plaatselijke voetbalclub in een schitterend kastje langs de weg. Een begraafplaats die oude en nieuwe graven net zo soepel afwisselt als het dorp oude en nieuwe huizen. Verliefd op Terhole zijn we niet meteen geworden, maar we zijn een en al aandacht. De komende dagen gaan we, naast gewoon ons ding doen, eens kijken hoe makkelijk of moeilijk het is om hier aan (bibliotheek-) boeken te komen, en antwoorden proberen te vinden op vragen als:

  • Hoe  belangrijk is Hulst voor de vele Vlamingen die we zagen?
  • Wat doen al die Engelssprekende jongeren in het stadje?
  • Waar drinkt men het liefst, hier aan de overkant, en hoe lang al?