Na nog wat foto’s gemaakt te hebben in de duinen van ZEE LAND, heb ik met de crosser het mountainbike parcours bij Westenschouwen verkend. Ik had een zware rugzak bij me, die mocht ik even bij de Burghse Biketotaal stallen, waar ze ook mtb’s verhuren. Vanaf de winkel is het een paar kilometer naar het parcours. Het was zo’n 3C donderdag, dus het zand was vrij hard en goed doorheen te komen. De single track zit vol met scherpe bochten, steile klimmen en afdalingen, boomwortels, afwisselende ondergrond (modder, boomschors, dennenaalden, gras, zand), een trappenafdaling (afgestapt), kortom, erg uitdagend. En dan sta je opeens oog in oog met een hertenfamilie! Daarna ben ik via de stormvloedkering naar Middelburg doorgereden (windkracht Z4). Heerlijke manier om mijn verblijf in Zonnemaire af te sluiten, dacht ik.
Little did I know… dat ik zaterdag al weer terug zou zijn. Ik had al een paar weken de berichten rondom het NK Tegenwindfietsen in de gaten gehouden. Een 8,5km lange individuele tijdrit van het begin tot het eind van de stormvloedkering. Tegen de wind in. Op Gazelle fietsen met één versnelling en een terugtraprem, een gestandaardiseerde vereiste die direct veel enthousiast en geïnteresseerd volk trok. Maar het evenement kon alleen doorgaan als er harde wind in het vooruitzicht was. In november was er weinig tot geen krachtige wind, dus werd het doorgeschoven naar december. Het wachten was op de aankondiging “WE KRIEHEN STURM!” En dat was afgelopen donderdag! Je moest je zo snel mogelijk inschrijven, want er was maar plek voor 200 deelnemers. Vrijdagavond kreeg ik het bericht dat ik bij de geselecteerde deelnemers zat om mee te doen. En fietste ik zaterdag met de wind in de rug vanaf treinstation Goes weer terug naar het Krot of Kans huisje in Zonnemaire, om de volgende ochtend om 7u voor de vierde keer in twee weken richting Westenschouwen te rijden. Met tegenwind, helaas, maar dit was alvast een goed teken van hoe het NK zou worden, stevig doortrappen!
foto: Tamas Knapp, MOHO bicycles R’dam
Om 10:02u was het zover, ik had het NK Tegenwindfietsen koerspetje op, rugummer, stuurnummer, ik mocht starten. Op een zware Gazelle spurtte ik weg, tegen windkracht ZW5 in. De eerste kilometers gingen goed, ik kon een redelijk tempo aanhouden. Op de stukken naast de pijlers viel het wel mee met de wind. Maar toen kwam het rechte stuk frontale wind en werd het stampen geblazen. Ik wilde wel harder, maar m’n benen niet. Terwijl het snot uit m’n neus drupte, kwam er een auto links naast me rijden. Ik had niet door dat ze een camera op me richtten tot ik een stem hoorde vragen “Hoe gaat ie?!” en ik opzij keek met een kort “Niet zo goed!”
Ik had me voorgenomen de laatste kilometer nog flink aan te zetten, maar tussen het ploeteren en de tranen van de wind, heb ik het bordje voor het 7km punt compleet gemist. Opeens was daar de finish al. Ik eindigde als 6e dame, met een tijd van 25:28, ruim 5min achter winnares en ‘Snelle Jelle’ Irene Tesink. Het snotfragment heeft de video edit niet gehaald, maar hier kun je me bij 01:38min nog net de finish over zien rijden: Omroep Zeeland. De winnaar bij de mannen is oud-olympisch kampioen mountainbiken Bart Brentjens.
Wat erg leuk is aan de uitslagen is dat je ook kunt zien waar iedereen vandaan komt. Veel Zeeuwse fietsers, die zich ook in de top 10 plaatsten, gemixt met een groot aantal uit Zuid-Holland, een paar uit Amsterdam en zelfs uit Groningen. Weinig tot geen deelnemers uit West-Brabant, voor zover ik kan zien. Het NK Tegenwindfietsen is duidelijk een gewild en geslaagd streekproduct! Voor eventuele berichten over het NK 2014, hou een oogje op de Facebook pagina.
