Tijdens mijn korte verblijven in de woning aan de Magrietlaan in Axel viel me steeds op hoe eenvoudig mensen leefden zo’n 50 jaar geleden. Mensen hadden over het algemeen kleine woningen en weinig luxe. Zo hoorde ik laatst iemand zeggen dat in die tijd mensen eigenlijk best duurzaam leefden. Veel mensen hadden geen auto, geen droogtrommels, soms nog geen koelkast of wasmachine, ze aten weinig vlees en gingen niet met het vliegtuig op vakantie. Ik denk dat de gemiddelde “voetafdruk” van Nederlanders en Vlamingen in die tijd een stuk kleiner was dan nu. Maar daar stond wel tegenover dat auto’s erg milieuvervuilend waren, evenals de kolenkachels van toen, om van de industrie maar niet te spreken.
Samen met Jan Kaan heb ik vooral gekeken of deze woningen nog goed te gebruiken zijn en of er met relatief eenvoudige ingrepen een energiezuinige en comfortabele woning van te maken is. Ik ben er inmiddels achter dat er twee ingrepen zijn die en woning op een rendabele manier energiezuinig maken: goed isoleren en PV panelen aanbrengen voor het opwekken van elektriciteit. Dan heb je geen balansventilatie nodig of andere ingewikkelde en kostbare maatregelen. We hebben het uiteraard ook gehad over het materiaal gebruik in de woning. Bij vervangen zouden zoveel mogelijk biobased materialen gebruikt kunnen worden: bijvoorbeeld houtskeletbouw met isolatie van vlas, isoleren van de kruipruimte door schelpen etc.
We zijn er vanuit gegaan dat voor een goede isolatie de gevels vervangen moeten worden en het dak voorzien wordt van een nieuwe opbouw op de bestaande gordingen. Met die gedachte in ons achterhoofd hebben we de mogelijkheden onderzocht of de woningen makkelijk uitgebouwd kunnen worden. Er zijn verschillende mogelijkheden om dat te doen en het aardigste is om dit aan de voorkant van de woning te doen. Zo blijft er toch een redelijke tuin over. Bovendien ontstaat daardoor een bruikbaardere indeling op de verdieping. Het aardige is dat woningen ook horizontaal bij elkaar getrokken kunnen worden. Op de begane grond kunnen dan aanleunwoningen voor senioren gemaakt worden en op de verdieping starters appartementen voor jongeren. Zo blijft er ook een goede samenhang in de buurt en dat is goed voor de sociale duurzaamheid.
De rijtjes huizen ogen nu vrij saai, maar door verschillende ingrepen toe te passen in een rijtje ontstaat er een gevarieerd beeld. De omgeving van de woningen is eigenlijk helemaal niet zo slecht. Door een nieuwe gevel beeld krijgt deze buurt weer een nieuw kans.
