landart bij de boerderij van der Torren

landart bij de boerderij van der Torren

In noordoostelijke richting, in het uurtje zonder regen. Oren en tenen vriezen van je lijf. Van stilte is nu geen sprake meer. De wind poeiert om je oren. Over stilte gesproken, Marinus liet me een leuk filmpje zien van Jaap Verseput met een altvioliste. Zij speelt in een veld witlof en roept boven het lawaai van de oogstmachine uit “wat stilte!”.
Eigenlijk bekijk ik het hele landschap hier als landart. Volledig gemaakt, steeds bewerkt, de lichtgrijze klei staat in de tractorsporen vol water. De boeren de kunstenaars.

s’avonds projecteer ik mijn ‘landart’-beelden op het raam van het huisje. Te zien in de maneschijn, stromende regen of in de sneeuw!