Huiskamertafel
‘Ja, hier heb ik al eens geposeerd, ik schilder namelijk al meer dan 47 jaar. Mag ik u iets voordragen?’ Deze dag nodigt uit tot flaneren. In de grijze kleding- en mensenmassa buiten valt een groene broek, rode pumps en platinablond haar meteen op. Een dame met rood haar op skeelers, dit keer zonder flesje bier in de hand, zeilt op de stoep stoer voorbij. Het wordt wat vrijer, mondainer op straat. Goede gesprekken aan de huiskamertafel over gedichten, geld, kleindochters en gastvrij parkeren. Zon en zin dragen daar aan bij. De Vlaamse tongval is hoorbaar, de Noord-Afrikaanse afkomst zichtbaar. Christenunie flyert in lichtblauw. Mooie kleurenmozaïek in het zwart-wit decor van deze tijd. ‘Een mannenopvang’ oppert een vrolijke dame in gezelschap van haar vriend, zo’n plek waar hij zonder eigen schuur toch lekker kan timmeren met goed gereedschap en wat begeleiding. Kan ik mooi met mijn vriendin gaan winkelen! Lachend loopt ze verder. ‘Je schrijft ’t wel op hé!’ Bij deze.
Uit heel Nederland
word je gewezen naar hier
weg van Zierikzee
