Schouwen-Duiveland in Europa Weer thuis vanuit Køge in Denemarken.
Nog even terug naar de laatste dag in Køge. Na uitchecken verzamelen in de Town Hall, het gemeentehuis. Het laatste onderdeel van de conferentie tot ongeveer 12.00 uur. De collega gemeenten presenteren elkaar hoe zij thuis omgaan met kunst in de openbare ruimte en cultuur in het stadscentrum.
De gemeente Falkenberg trapt af. Ze laten een voorbeeld zien uit Borås in Zweden. Hier hebben ze proefondervindelijk vastgesteld dat cultuur een oplossing kan zijn voor het leegkomen van winkelpanden. Ze lieten een mooi voorbeeld zien van een winkelpand ‘ingepakt’ in kunst.
Het centrum blijft hierdoor aantrekkelijk. Het wordt een positieve spiraal: het centrum is aantrekkelijk – mensen willen er wonen, de leefbaarheid gaat vooruit – er komen meer winkels en banen en ga zo maar door. In Falkenberg zelf zijn hiervan ook goede voorbeelden te zien. Ze hebben de ruimte en gebruiken de ruimte, bijv. een openbare filmvoorstelling op een van de stadspleinen. In Falkenberg hebben ze veel kunst in de openbare ruimte. Dit hebben we tijdens de startconferentie in maart 2014 al kunnen zien.
Een van de kunstwerken heet ‘She is always waiting’. Een hondje keert terug in een aantal 
kunstwerken. Op één plek zit ze voor een winkel. De hond is verwarmd, een letterlijke hot dog.
In Ballymena zijn ze afgestapt van de strategische plannen, maar gewoon aan de slag gegaan. Heel veel leuke, artistieke activiteiten in een prachtig theater en ook op straat. Er wordt gewerkt vanuit een kleine kunstencentrum waar ze met drie mensen heel veel werk verzetten. Ze hebben het motto Ballymena, the creative burrough, Ballymena, de creatieve gemeente. Ik wil dat graag geloven als ik alle voorbeelden langs zien komen.
In Dubrovnik draait kunst in de openbare ruimte om standbeelden van historische figuren en natuurlijk om het cultureel erfgoed. Het stadscentrum is Unesco Werelderfgoed, dus als het ware zelf een kunstwerk. In de stad zijn ze druk bezig om de balans te vinden tussen cultuur en toerisme. In een eerder blog over ons bezoek aan Dubrovnik beschreef ik al dat de leefbaarheid van de stad lijdt onder de vele toeristen die in de zomermaanden letterlijk het stadscentrum overlopen. De cultuur trekt heel veel toeristen aan, dit heeft zijn voordelen, maar beslist ook zijn nadelen.
Kathrin Ginsberg vertelt over kunst en cultuur in de openbare ruimte in Zeeland. Ze laat een aantal foto’s zien van kunst in Zierikzee. Dit zijn veelal voorbeelden van initiatieven van organisaties en inwoners. Als gemeente hebben wij hiervoor geen beleid. Kathrin geeft aan dat je in de historische binnensteden in Zeeland voorzichtig moet zijn met kunst.
Ze geeft een voorbeeld van het vijfjaarlijkse festival Facade dat in Middelburg wordt georganiseerd. Dergelijke initiatieven kosten veel tijd en geld, maar worden wel zeer door inwoners en bezoekers gewaardeerd. Kunst in de openbare ruimte in Zeeland vindt ook vaak plaats op het platteland. Hier hebben we natuurlijk genoeg van. Ze laat een voorbeeld zijn van een kunstwerk in de Wilhelminapolder: Polderpeil. In een uitgestrekt gebied zijn een aantal onderdelen van dit kunstwerk zichtbaar. Als ik van huis naar Zierikzee rijd kom ik er langs. Ik dacht dat het in plastic ingepakt hooi was, nu weet ik wel beter….
Na de presentaties met een broodje in de hand vangen we de terugreis aan. Van Køge met de metro naar vliegveld Kopenhagen. Van Kopenhagen naar Schiphol en dan met de limousine, langs Ouddorp, naar Zierikzee. Ik was om 20.30 uur moe, maar voldaan, weer thuis.
Terugkijkend was het een zeer geslaagde EUPLETT editie. Leuk om nu Køge, waarvan we al veel hadden gehoord, in het echt te hebben gezien. Voor mij persoonlijk was de workshop in Ellemarken het meest waardevol. Ik krijg van de Deense organisatie nog meer informatie over de methode Køge toegestuurd. En nu maar proberen om een zinvolle vertaling te maken via internet….
Vi ses, Marlys Schild
