Er zijn lekkere koeken gehaald, de verwarming staat aan, de koffie pruttelt. Deze ochtend gaan we in gesprek met jonge ouders. Toevallige passanten met kleine kinderen halen we naar binnen en zijn verrast door de spontane actie. “Wat leuk zeg!” “Koffie, thee? Ja hoor, ik lust wel een kopje koffie!”
Natuurlijk stellen wij de vraag: ‘Waar speel jij in Zierikzee?’. De ouders zijn het er over eens dat er best eens gekeken mag worden naar de speelplekken, maar ook dat er veel speeltuintjes tot hangplek door jongeren wordt gebruikt. De sigarettenpeuken, lege bierflesjes en lege zakken chips zijn een doorn in het oog van de ouders.
Er worden ook ideeën geopperd voor een binnenspeeltuin, dat daar behoefte naar is. Dat je niet steeds de auto in hoeft om je kind of kinderen even te laten razen. Zeker met minder weer. Dat zou ideaal zijn. Plekken om elkaar te ontmoeten zijn er ook bijna niet, maar zou wel erg leuk zijn. Of plekken waar kinderen even kunnen spelen, terwijl de ouders een terrasje pakken.
Het zand wordt omgeschept, de plastic geel-groene tractor doet zijn dienst, jonge kinderen zijn zoet aan het spelen, kijken om zich heen.
Hier is het leuk, geen tijd om te drinken. De zandbak is even belangrijker.
Na een tweede ronde thee en koffie sluiten we de ochtend af. De fotograaf van de PZC schiet nog een mooi actieplaatje.
We hebben een balletje opgegooid….we zijn in gesprek!
