De C van concreet en collectie

mevrouw jeanne de thije

Op deze regenachtige donderdag graven we weer dieper in de lokale historie van het Oosten. Daar daagt het tenslotte. Buurtbewoonster Jeanne de Thije vergast ons op stevige kritiek op de Belgen. Daarvan worden er door het gemeentehuis steeds meer in het dorp gestationeerd. Ze leveren geen enkele zinvolle bijdrage aan de leefbaarheid hier. Lieve mensen, maar we schieten er niets mee op. Jeanne komt uit t Westen. Ze doelt op Breskens.  Westen zonder toekomst, want daar gaat alles onder water. Bovendien worden er maar huizen bijgebouwd, terwijl de oude voorraad te koop staat. Let maar op, waarschuwt de door de wol geverfde boerin ons, de geleerden zijn het kwaad in de wereld. Plannen en ideeën, daar hebben we niks aan. De handen moeten uit de mouwen, maar dat wil of kan niemand meer. Kijk naar de plantsoenendienst: alleen maar apparaten. Ze gaan van vakantie naar vakantie en doen net of dat de oplossing is voor de krimp. Maar van vakantie kan je niet leven. Laat staan van vakantiegangers. Op de boerderij: daar werd nog gewerkt. In het zweet des aanschijns. Maar met de reuma lukt dat niet meer. Een pijnlijk afscheid.

Mario Maas van het Gdynia museum met reporter Bram

Mario Maas van het Axelse Gdynia museum daarentegen is een optimist. Hij ziet de toekomst rooskleuriger. Veel van de door Jeanne gewantrouwde toeristen bezoeken zijn museum. Daar wekt hij vol enthousiasme het oorlogsverleden tot leven. Zijn schuur – de enige overeind bleef tijdens de bevrijding – puilt uit. Poppen, vitrines, wapentuig en documenten. Aan elk object kleeft een verhaal. Polen, Duitsers, Canadezen. Schoolkinderen hangen aan zijn lippen. Hij haalt ze op van school in oude legervoertuigen. Zo maakt hij het verleden aanschouwelijk. In zijn eigen jeugd raakte hij verslingerd aan verzamelen van oude rotzooi. Dat liep uit de hand. Zijn collectie is niet alleen omvangrijk, het is gelijk een kijkje in het persoonlijk leven van bezetter, strijders en bevolking. Ook toen al veiligheid voor alles – twee pakjes condooms voor militairen –  en duistere verhalen. In een van de zijdelings opgestelde vitrines ligt een bericht over Marie Antheunis en een vriendin. Misbruikt door het verzet, als wraak voor zogenaamde spionage op dolle dinsdag. Vervolgens omgebracht.

bericht over de moord op Marie Antheunis

Familie van Mario werkte voor de firma Antheunis. Hij kent de situatie maar al te goed. Zo komt er stapje voor stapje lijn in ons onderzoek. Een tragische geschiedenis ontvouwt zich… Wat staat ons morgen weer te wachten?