“Het is vandaag slecht weer. Het regent met bakken uit de lucht. Om de deur uit te gaan lijkt sterk op het overschrijden van een grens die ik niet over wil gaan. Want doorweekt raken wil niemand. Dat brengt mij tot een nieuwe grens. Een meteorologische grens welliswaar. Als het weer onguur is trekken de grenzen op tot aan de deurmat en verliest men tijdelijk het paspoort om de buitenwereld in te gaan. Ik zou niet grensoverschrijdend bezig zijn als ik niet naar buiten ga vandaag dus omdat dat plan gezet is ga ik deze gewoon ten uitvoer brengen en laat ik mij helemaal natregenen vandaag.”

– Ties

“Gelukkig staat vandaag in het teken van de voorbereiding en kunnen we veel binnen doen. Het weer is niet florissant te noemen. Tafel aan de kant en gewapend met stanleymes en potlood stort Ties zich op het karton op de grond. Mushu werpt zich op als assistent, kijkt aandachtig mee en loopt af en toe gevaarlijk in de weg. Ik schuifel wat rond. Ik bevind me nog een paar uurtjes in de wachtpositie, want de lokale bieb opent pas na half twee haar deuren. Om de tijd te doden en toch een nuttig gevoel te krijgen ontwerp ik op maat gemaakte visitekaartjes voor ons. Klikken, knippen, plakken, printen, knippen en klaar is kees.

Na half twee snor ik Karel, mijn 39 jarige Opel Kadett aan en rijden we samen naar het centrum. De lokale fotowinkel is gestopt en heeft zijn service over laten nemen door het allerhande winkeltje aan de overkant van de straat. Op het kaartje dat ik van de eigenaresse krijg staan vreemde eenden naast elkaar opgesomd: Modelspoor, modelbouw, materiaal (ah ja, handig), speelgoed, sieraden, cadeauartikelen, pasfoto’s, fotoprintservice en kamerverhuur. Zo samen een mooie smeltkroes.

Na de flinke regenbui met forse windstoten te hebben getrotseerd kom ik aan bij de bieb, zoals voorspelt net zo groot als die van Souburg. Zelfs de geur van de plattekiezelvloer met boekkaften doet me denken aan vroeger. Leuk! Helaas kan de baliemedewerkster mij niet helpen aan gedetailleerde staatskundige topografische kaarten met landsgrensbepaling tot op de meter nauwkeurig.

Natgeregend, maar wel weer met een fles bubbels ga ik terug. De mallen van Ties hangen aan de muur en Mushu ligt op zijn favoriete stoel te slapen. Toch gek, dat gevoel van thuiskomen.”