“Wie ergens gaat wonen maakt de plek zich eigen en richt deze naar eigen inzichten in. Je krijgt automatisch te maken met de beperkingen en grenzen van die betreffende plek. Vannacht heb ik het niemandsland ontdekt. Ik droomde over de Grand Canyon toen ik wakker werd in het midden van de nacht. Ik voelde een gapende ruimte onder mij ontstaan. Het 2 persoons bed wat bestaat uit twee 1-persoons matrassen was uit elkaar geschoven. De scheidingslijn tussen de twee slaapplekken die normaal in 1 strakke lijn verdeeld zijn was uit gegroeid tot een brede streep. Ik werd wakker tussen twee grensgebieden in. Een plaatselijk stukje niemandsland. Blij met dit besef maar toch opzoek naar goede nachtrust schoof ik met een acrobatische beweging de matrassen weer tegen elkaar. Het niemandsland verdween weer onder het bed en ik kroop weer tegen mijn bedgenoot aan om vervolgens in twee gebieden weer heerlijk in slaap te vallen.”

– Ties

“Met een volgeladen auto reizen we met zijn drietjes het Brabantse land uit en rijden we via België naar onze nieuwe woning en werkplek; Sas van Gent. We hebben onze complete (zo lijkt het) inboedel nog niet uitgeladen of we beginnen met het aftasten en creëren van ons nieuwe thuis. We kopen een kerstboom bij de lokale dierenwinkel en bij de Lidl nemen we naast twee kerststerren ook maar meteen een fles bubbels mee. Bij de Rabobank slash VVV introduceren we ons ook maar meteen als nieuwe bewoners en met een verward richtingsgevoel vinden we met een omweg ons HUIS weer terug. Thuis wacht onze rode kater.

Internet is in ons HUIS nog niet aanwezig. We ontvangen een zwakke verbinding met ‘thuis’. En dat is precies wat het nu is.”

– Kim