mevr. Marian Antheunis

Vanmorgen kwamen Kathrin Ginsberg en Mary Remijnse naar Terhole om bij ons thuis een reportage te maken voor het CBK.
Allerlei vragen moesten beantwoord worden en in allerlei standjes werden foto’s genomen.
Het resultaat is binnenkort te zien op de website van Krot of Kans.

Wederom buigen wij ons over de vraag wat mensen bezielt om hier te wonen en zelfs te blijven wonen. De vrije wil zou mensen met ambitie tenslotte naar verre oorden kunnen brengen. Naar plekken die uitdagend zijn, naar plekken waar het gebeurt.
Maar in de Zeeuwse Bibliotheek leerden we gisteravond van, filosoof en publicist Coen Simon, dat de vrije wil niet op die manier inzetbaar is. In plaats van te formuleren wat men precies wil gaan doen, ga je datgene willen wat je doet. Dus het leven van hier en nu wordt de vervulling van je ultieme verlangen.

Ieders persoonlijke geschiedenis maakt de verbintenis met de streek alleen maar hechter. Dat werd voor ons op boeiende wijze geïllustreerd door mevr.  Marian Antheunis. Zij is een telg uit een flamboyante Axels geslacht van creatieve middenstanders.
Hun zaak, gevestigd aan de markt, zou dit jaar 100 jaar bestaan maar er was al jaren niemand uit de familie die het bedrijf wilde overnemen. Ze vertelt met trots over de gloriejaren van haar familie in Axel.
Haar grootvader, kunstschilder en grondlegger van het Antheunisimperium beschilderde zelf de plafonds van het warenhuis. In het begin wordt er van alles verkocht, comestibles, serviezen, speelgoed, schrijfwaren, parfums, rozenkransen, kerkboeken enz. enz.
Ook vertelt ze over haar twee broers die beide interieurarchitect zijn geworden en elkaars concurrent en dientengevolge jarenlang niet communiceren.Zelf was ze graag een zaak in exclusieve mode begonnen maar ze trouwde en de opvoeding van de kinderen nam te veel tijd in beslag.
Ze vertelt verder dat haar familie een vooraanstaande plaats in de Axelse gemeenschap innam maar wel met een schaduwkant die werd vertegenwoordigd door een spoorloos verdwenen piloot, een godsdienstwaanzinnige oom, een tante die vermoord werd omdat ze een kind verwachte van een Duitser.

Nu wordt het gebouw, wat de laatste jaren erg verwaarloosd is, als brandweeroefengebouw werd gebruikt, gekraakt door junkies, weer opgeknapt en wordt er een streekmuseum in gevestigd.

 

de winkel van de fam. Antheunis

 

plafond in de winkel van de fam. Antheunis