Wie wil er voor weinig part-time wonen in een lekker huisje in een landelijke regio op 1 à 2 uurtjes reizen van de Randstad?

Ja, ik wil. En daarom ga ik vanaf 11 oktober namens projectontwikkelingsbureau Casteller  samen met collega Harrie Ozinga een week experimenteren en ontmoeten in ‘Krot of Kans’ in Oostburg in Zeeuws-Vlaanderen.

Ik woon nu in Amsterdam, maar eigenlijk wil ik daar niet constant wonen. Ik wil af en toe de ruimte en natuur ervaren. Zoals dat hier in Amsterdam heet: ‘ik wil af en toe naar de provincie’. En ik wil ook met mensen in de provincie omgaan, gewoon even in contact zijn met een ander slag mensen. Daar word ik blij van. Dat zal wel komen omdat ik boerenzoon ben uit een groot Achterhoeks gezin.

Voor mijn werk als consultant en artiest hoef ik niet constant in Amsterdam te zijn. Het is grotendeels bellen en typen en af en toe een vergadering, presentatie of optreden ergens in het land. Met een beetje ‘Het Nieuwe Werken’ kan ik gewoon in het lekkere huisje ‘in de provincie’ doorwerken en geniet ik ondertussen wel van de landelijke omgeving. En door vaker elders te wonen word ik me ook weer bewuster van hoe uniek en bijzonder  Amsterdam is. Ga ik voller leven aan beide kanten. Een doorlopend vakantie-ervaring.  Hallelujah, dat is het!

Maar waarom doe ik het dan niet? Waar wacht ik nog op? Ja, waar wacht ik nog op?

Ik heb misschien wel hulp nodig. Hulp van iemand die me verleidt, die voor mij een wereld ontsluit die ik niet voor mogelijk hield. Die ik mezelf niet toesta. Ook omdat ik me helemaal laat gaan in de waan van de dag en in de korte termijn activiteiten. Ik zoek iemand die die latente wens in mij prikkelt en tot leven wekt. Die mij uit mijn Randstad-kast haalt. Die mij bewust maakt en het laat ervaren. Die mij prikkelt om met creatieve vormen te komen zodat het ook haalbaar voor mij is. Die mij uitlegt dat het organiseren van Het Nieuwe Werken wel  meevalt. Want ik zie nu op tegen nieuwe apparaten aanschaffen, programmeren, uitzoeken en daaraan wennen in mijn drukke werkproces. En het beste is natuurlijk iemand of iets die mij stimuleert om dit allemaal zelf te ontdekken.

Ik denk dat hier meer mogelijk is, veel meer en ook voor veel meer mensen volgens mij.  Zeker wanneer we flexibeler kunnen denken over wonen en werken. En dus moeten we ook hoognodig gaan flexibiliseren tussen de oren. Tweede Kamerlid Betty de Boer speelt ook met deze ideeën en schrijft over Jojo wonen.  Terwijl visionair medewerker van de gemeente Amsterdam Jurgen Hoogendoorn bij mij het woord ‘bilokaal wonen’ introduceerde. En lees hier het artikel in NRC over  ‘bilokale’ professionals.

Wie doet er mee met ons flexibiliseren tussen de oren in het denken over werken en wonen?

Ik noem eens een idee: Wat denk je van een proefproject samen met een grote belegger / projectontwikkelaar. Zij kopen x-aantal leegstaande huisjes op in een landelijke regio en bouwen dit om tot betaalbare 2e woningen. Ieder huisje wordt verkocht of verhuurd aan een deeltijdbewoner. Of aan een groepje van deeltijdbewoners die de deeltijdwoning willen delen… Dat wordt dan slim gefaciliteerd. Of nog beter via co-creatie dit zelf ontwikkelen samen met de belegger / projectontwikkelaar en uitvoeren! Of zullen we er ZZP-huizen van maken en dan bouwen we er meteen een ZZP-netwerk omheen?

Stephan Steverink, Casteller