Vanmorgen op de fiets gestapt om de omgeving te verkennen. Het is hier vandaag prachtig weer, dus we nemen het er van. De omgeving is hier nog al stil. Toch zijn we niet heel vroeg opgestaan. Gisterenavond hadden we een heel filosofisch gesprek in een kroeg in Graauw. Dat scherpt de geest. En nu moeten we op zoek naar verhalen. Want dat is de opdracht die we ons zelf stelden voor deze week: lokale verhalen omzetten in een andere vorm. Transformaties. Eerst moeten we de juiste gesprekspartners zien te vinden. Waarom wonen mensen hier nog? Wat doen ze zoal? Wat bindt ze? Vooraf hebben we ons al enigszins georiënteerd.
Een acteur en een architect samen in een huis. Gaat dat wel goed? Komt hier straks niet alleen maar onzin uit? Beide beroepen zou je kunnen zien als transformatie disciplines bij uitstek. Daar moet toch wat uit te halen zijn? Op de fiets dus. De wijde wereld in. Door de polder, over de beboomd dijkjes richting de gloednieuwe Blauwe Hoeve. Daar ligt de lokale historie voor het oprapen. Ook het Gdynia museum in Axel is zo’n plaats van collectieve memorie. Daar maken we een afspraak voor donderdag. Nu warmen we eerst wat op in de polder. Onderweg kom je de vreemdste bouwsels tegen. Als je eenmaal hebt besloten om hier te blijven moet je wat natuurlijk. Tuin genoeg…
Overal fraaie vergezichten tot aan de einder. Zelfs door een spleetje in de deur. Woonde Diogenes niet ook in een ton? Dat is een nog veelbelovende vooruitzicht. Laten we eerst die bejaarden maar eens verzamelen. Daar zijn ze kennelijk op getraind. Ook als ze niet meer zo best lezen. Bram krijgt verzuurde benen en hongerklop. , t Is me ook wat al dat gefiets in dit oneindige landschap.
Opwarmen in de polder
Alle bejaarden verzamelen
